جمهوری اسلامی: رژیمی در آستانه فروپاشی

جمهوری اسلامی، رژیمی که احتمالاً تنها 10 درصد از مردم آن را حمایت می‌کنند، ترکیبی ست از ملا چپی مجاهد،

و بیش از هر زمان دیگری به فروپاشی نزدیک شده است. در این سناریو، برنده واقعی سیرک انتخابات، مردم ایران هستند که احتمالاً 90 درصد آنها انتخابات را تحریم کردند.

نکات کلیدی قابل توجه عبارتند از:

1-اصلاح طلبان به عنوان بخشی از رژیم:
اصلاح طلبان و عوامل داخلی و خارجی آنها اساساً بخشی از جمهوری اسلامی هستند و دیگر نمی توانند به عنوان یک اپوزیسیون جعلی ظاهر شوند. آنها به جای ایجاد تغییر واقعی، در خدمت حفظ وضعیت موجود هستند.

2. فقدان طرح خروج از بحران:
رژیم و اصلاح طلبانش هیچ برنامه سیاسی و اقتصادی برای خروج از این بحران ندارند. فقدان یک استراتژی منسجم برای رسیدگی به مسائل سیستمی کشور تنها وضعیت را تشدید می کند.

3. سیاست خارجی تغییرناپذیر:
سیاست خارجی آنها تغییر نخواهد کرد و به مخالفت با اسرائیل و حمایت از تروریسم اسلامی توسط سپاه و گروه های نیابتی آنها در فلسطین، لبنان، یمن، عراق، سوریه و آفریقا ادامه خواهند داد. این موضع سفت و سخت ایران را از جامعه بین المللی منزوی می کند و فرصت های دیپلماتیک و اقتصادی را محدود می کند.

4. فقدان مداوم آزادی:
فقدان آزادی های سیاسی و اجتماعی در رژیم کنونی ادامه خواهد داشت. حقوق اساسی بشر مانند آزادی بیان، اجتماعات و مطبوعات به شدت محدود شده و صدای مردم را خفه می کند.

5. بدتر شدن معیشت:
معیشت مردم بیشتر بدتر خواهد شد. سوء مدیریت اقتصادی، فساد و تحریم ها منجر به بیکاری بالا، تورم و کاهش سطح زندگی شده است.

6. فراخوان مشروطه پادشاهی پهلوی:
مردم آگاه و فهیم در جست‌وجوی هویت ایرانی خود، تنها یک جایگزین را فرا می‌خوانند: شهریارایران. این نشان دهنده تمایل به بازگشت به دوره پهلوی است که به عنوان پایدارترین و مرفه ترین دوران تلقی می شود.

7- تشدید بحران ها:
بحران های سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اجتماعی تشدید خواهد شد. ناتوانی رژیم در رسیدگی به این مسائل، محیطی ناآرام ایجاد می کند و خطر ناآرامی های گسترده را افزایش می دهد.

8. اعتراضات مدنی:
تبدیل بحران امنیت اجتماعی و هویت ایرانی به تظاهرات مدنی در پاسخ به نگرانی های بالقوه تهدید مهاجران افغانستانی وافغانیزه کردن ایران که به ترس و تنش در جامعه دامن می زند.

با توجه به نکات فوق باید استراتژی خود را تدوین کنیم
با توجه به نکات فوق، ما باید استراتژی خود را برای تغییر رژیم در ایران توسعه دهیم. این استراتژی باید شامل موارد زیر باشد:

حمایت حداکثری از مردم ایران و فشار حداکثری بر رژیم جمهوری اسلامی.

مشارکت جامعه جهانی برای حمایت از تلاش مردم ایران برای آزادی و عدالت. این شامل لابی کردن دولت های خارجی، سازمان های بین المللی و گروه های حقوق بشر برای اعمال فشار بر رژیم و حمایت از جنبش دموکراتیک در داخل ایران است. برجسته کردن نقض حقوق بشر و اعمال تحریم های بین المللی علیه رژیم می تواند تاکتیک های موثری باشد.

رهبری واحد:
سازماندهی نیروهای خود در داخل و خارج از ایران به رهبری شاه ایران با تمرکز بر وحدت و اقدام منسجم. یک جبهه متحد برای مقاومت مؤثر و اطمینان از همسو شدن تمام تلاش ها در جهت یک هدف مشترک بسیار مهم است. ایجاد یک زنجیره روشن از فرماندهی و کانال های ارتباطی میان گروه های مخالف ضروری خواهد بود.

کمپین های آگاهی عمومی:
افزایش آگاهی جامعه جهانی و ایرانی در مورد شکست های رژیم و جایگزین پیشنهادی. این را می توان از طریق کمپین های رسانه ای، مشارکت در رسانه های اجتماعی و رویدادهای عمومی که کاستی های رژیم و مزایای یک دولت دموکراتیک را برجسته می کند، به دست آورد. استفاده از توصیفات کسانی که تحت رژیم رنج کشیده اند می تواند پیام را شخصی و تقویت کند.

برنامه های اقتصادی:
تدوین برنامه های اقتصادی جامع برای رفع نیازهای فوری و بلندمدت مردم ایران پس از رژیم. این شامل استراتژی هایی برای بهبود اقتصادی، ایجاد شغل و بهبود استانداردهای زندگی از طریق توسعه پایدار است. همکاری با کارشناسان و موسسات اقتصادی ایرانی و بین المللی می تواند به ایجاد یک برنامه قوی و واقع بینانه کمک کند.

احیای فرهنگی:
ترویج هویت فرهنگی و تاریخی ایرانی برای تقویت وحدت و سربلندی ملی. تأکید بر میراث غنی فرهنگی ایران می تواند به تقویت حس تعلق و انعطاف پذیری در میان مردم کمک کند و با روایت رژیم مقابله کند. این می تواند شامل حمایت از رویدادهای فرهنگی، برنامه های آموزشی و رسانه هایی باشد که تاریخ و دستاوردهای فرهنگی ایران را برجسته می کنند.

ما با هم می توانیم آینده ای را ایجاد کنیم که در آن ایران سکولار مبتنی بر حقوق بشر به عنوان یک ملت آزاد، مرفه و دموکراتیک شکوفا شود. با پرداختن به ناکامی‌های رژیم و ارائه یک آلترناتیو روشن، متحد و عملی، می‌توان امید را برانگیخت و مردم ایران را به سوی آینده‌ای روشن‌تر بسیج کرد.

 راگو کندری